زبان بدن چیست؟ راهکارهای بهبود مهارت زبان بدن

توانایی ما در برقراری ارتباط خوب و موثر با دیگران، کلید موفقیت در روابط شخصی و حرفه‌ای است. اما یک ارتباط خوب تنها با کلماتی که از دهان‌مان بیرون می‌آید برقرار نمی‌شود؛ گاهی ارتباط غیرکلامی یا همان زبان بدن با صدای بلند‌تری صحبت می‌کند. جالب اینکه زبان بدن اگرچه می‌تواند امری آگاهانه نیز باشد ولی اغلب به صورت غریزی و نه آگاهانه به کمک ما می‌آید.

زبان بدن در ایجاد ارتباط، تأثیر‌گذاری در برخورد‌های اول، ایجاد اعتماد به نفس، سلامت روان، همدلی با دیگران، پیشرفت شغلی و… تأثیر زیادی دارد. البته که قصد نداریم زبان بدن را کلید جادویی و راه‌حل نهایی معرفی کنیم، ولی به جرأت می‌توانیم بگوییم یادگیری این مهارت و شناخت هرچه بیشتر آن می‌تواند به‌عنوان ابزاری کارآمد برای توسعه فردی در خدمت شما باشد.

در این مطلب از سایت برآیند ما ابتدا تعریفی از زبان بدن ارائه خواهیم داد و بعد از آن بررسی خواهیم کرد که زبان بدن شامل چه چیز‌هایی می‌شود.سپس به پرسش‌هایی در مورد زبان بدن پاسخ خواهیم داد، سوالاتی مانند: چرا زبان بدن مهم است؟ آیا بین زبان بدن و سلامت روان ارتباطی وجود دارد؟

آیا زبان بدن در سراسر کره زمین یکسان است؟ در ادامه عناصر زبان بدن و معانی پشت آنها را بررسی خواهیم کرد و در انتها نیز نکاتی را برای بهبود مهارت زبان بدن به شما ارائه خواهیم داد. از شما دعوت می‌کنیم تا انتهای این مطلب همراه ما باشید.

زبان بدن چیست؟

چند تعریف از زبان بدن وجود دارد که با هم کمی تفاوت دارند اما در یک تعریف کلی می‌توانیم زبان بدن را به این شکل بیان کنیم:

زبان بدن، انتقال و تفسیر ناخودآگاه و آگاهانه احساسات، نگرش‌ها و حالات روحی از طریق حالت چهره، حرکت چشم، حالت و حرکات بدن، موقعیت و ارتباط با اجسام، اشیا و محیط اطراف است. ( اجسام شامل بدن یک فرد دیگر نیز می‌شود.)
زبان بدن به سیگنال‌های غیرکلامی اشاره دارد که برای برقراری ارتباط از آنها استفاده می‌کنیم. این سیگنال‌های غیرکلامی بخشِ بزرگی از ارتباطات روزانه ما را تشکیل می‌دهند. تخمین زده می‌شود که 60 تا 65 درصد از ارتباطات بین فردی از طریق رفتارهای غیرکلامی منتقل می‌شود.

زبان بدن شامل اشارات و حرکات موقع صحبت کردن (gestures)، حالات چهره ( facial expressions)، حالت‌ ایستادن یا نشستن (postures) و ارتباط چشمی (eye contact) است. زبان بدن اغلب برای بیان احساسات، انتقال پیام و سنجش واکنش دیگران استفاده می‌شود. همچنین می‌توان از آن برای نشان دادن نگرش، طرز برخورد و ویژگی‌های شخصیتی افراد استفاده کرد.

حالات صورت رایج‌ترین روش برای بیان احساسات توسط زبان بدن است و می‌تواند شامل لبخند زدن، اخم کردن و بالا بردن ابروها باشد. اعتقاد بر این است که زبان بدن می‌تواند احساسات واقعی افراد را آشکار کند، حتی زمانی که آنها سعی در پنهان کردن این احساسات دارند.

با یادگیری زبان بدن می‌توانیم در بسیاری از مواقع به افکار، احساسات و نیت‌های یک فرد پی ‌ببریم. علاوه بر این، از زبان بدن می‌توان برای تاثیرگذاری روی افراد، ایجاد اعتماد و ارتباط با دیگران استفاده کرد؛ البته برخی از آن برای فریب دادن دیگران نیز استفاده می‌کنند.

زبان بدن شامل چه چیز‌هایی می‌شود؟

اگر تعریف کلی زبان بدن را در نظر بگیریم، زبان بدن شامل موارد زیر خواهد شد:

• نحوه قرار‌ گیری بدن‌مان.
• میزان نزدیکی و فضای بین ما و دیگران و چگونگی تغییر آن.
• حالت‌های چهره ما.
• چشم‌های ما، از جمله نحوه حرکت و تمرکز چشم‌ها.
• اینکه چگونه خود و دیگران را لمس می‌کنیم؟
• چگونه بدن ما با اجسام دیگر مانند قلم، سیگار، عینک و لباس ارتباط برقرار می‌کند.
• چگونگی تنفس‌ ما و سایر علائم کم‌تر قابل توجه، برای مثال عرق کردن و ضربان قلب.

چرا زبان بدن مهم است؟

همانطور که در مقدمه به آن اشاره شد برای موفقیت در روابط شخصی و حرفه‌ای نیاز داریم تا ارتباط خوبی با دیگران برقرار کنیم. اما تصور کنید اگر نتوانیم اشتیاق یا تنفر خود را به کار خاصی به خوبی نشان دهیم چه اتفاقی می‌افتد؟ ممکن است کاری را به ما بسپارند که از آن بیزاریم یا نتوانیم چیزی را که اشتیاق زیادی به آن داریم به‌دست بیاوریم.

زبان بدن می‌تواند به ما در درک دیگران کمک کند. این زبان اطلاعاتی را در مورد اینکه مردم در یک موقعیت خاص چه احساسی دارند به ما می‌دهد. همچنین می‌توانیم از زبان بدن برای بیان احساسات یا نیت‌های خود استفاده کنیم.

آیا بین زبان بدن و سلامت روان ارتباطی وجود دارد؟

ارتباط قدرتمندی بین زبان بدن و سلامت روان وجود دارد اما این ارتباط پیچیده و چند وجهی است. از زبان بدن می‌توان برای بیان احساسات و همچنین برای تشخیص یا تفسیر احساسات دیگران استفاده کرد.

افراد مبتلا به مشکلات روانی مانند افسردگی، اضطراب یا PTSD (مخفف Post-Traumatic Stress Disorder به معنی اختلال اضطراب پس از سانحه) ممکن است در درک یا بیان احساسات از طریق زبان بدن مشکل داشته باشند، که می‌تواند منجر به مشکلات بیشتر در روابط و ارتباطات آنها شود.

علاوه بر این، تحقیقات نشان داده است که زبان بدن می‌تواند با تأثیر بر عزت نفس و اعتماد به نفس بر سلامت روان تأثیر بگذارد. به‌عنوان مثال، مشخص شده است که برخی از وضعیت‌های بدن باعث افزایش احساس قدرت و تسلط می‌شوند، در حالی که برخی وضعیت‌های دیگر می‌توانند باعث ایجاد احساس آسیب‌پذیری و اضطراب در فرد شوند.

به‌عنوان مثال اگر صاف بایستیم و بازوهای‌مان را به صورت ضربدری روی سینه قرار دهیم و سرمان را بالا نگه داریم، این تصور را ایجاد می‌کند که قدرتمند هستیم و می‌تواند به ما احساس کنترل و تسلط بدهد.

اما کج ایستادن یا قوز کردن باعث می‌شود احساس آسیب‌پذیری کنیم و اعتماد به نفس کمتری داشته باشیم. درک ارتباط بین زبان بدن و سلامت روان می‌تواند به ما کمک کند تا احساسات خود را به‌طور مؤثرتری شناسایی و مدیریت کنیم.

پیشنهاد مطالعه

برای آشنایی بیشتر با انواع عزت نفس در روان‌شناسی مقاله زیر را مطالعه کنید:

عزت نفس چیست؟

آیا زبان بدن در تمام فرهنگ‌ها یکسان است؟

با این که حالات چهره یکی از جهانی‌ترین اَشکال زبان بدن بوده و تقریبا حالاتی که برای انتقال ترس، خشم، غم و شادی استفاده می‌شود در سراسر جهان مشابه است؛ اما با این وجود زبان بدن در همه‌ی فرهنگ‌ها یکسان نیست. معنای برخی نشانه‌های زبان بدن می‌تواند از فرهنگی به فرهنگ دیگر بسیار متفاوت باشد.

به‌عنوان مثال، لبخند ممکن است در بسیاری از فرهنگ‌ها به‌عنوان یک حرکت دوستانه دیده شود، اما در برخی دیگر ممکن است نشان دهنده خجالت یا عصبانیت باشد.

علاوه بر این، برخی از حرکات ممکن است در برخی از فرهنگ‌ها توهین آمیز بوده اما در برخی دیگر کاملاً قابل قبول باشد. بنابراین آگاهی از زمینه فرهنگی هنگام تفسیر زبان بدن بسیار مهم است.

عناصر زبان بدن و معانی پشت آنها

در ادامه برخی از عناصر زبان بدن را توضیح خواهیم داد. هدف از این بخش این است که وقتی می‌خواهیم ارتباط غیرکلامی را تفسیر کنیم، بدانیم به دنبال چه چیزی باید بگردیم.

حالات چهره

در برخی مواقع حالات چهر‌ه‌مان ممکن است دست ما را رو کرده و احساس واقعی‌مان را به شخص یا اشخاص مقابل نشان دهد. برای مثال به طرف مقابل‌مان می‌گوییم خوب هستیم و احساس خوبی داریم ولی حالت چهر‌ه‌مان چیز دیگری را نشان می‌دهد.

فقط چند نمونه از احساساتی که می‌توانند از طریق حالات چهره بیان شوند عبارتند از:

• شادی
• غم
• خشم
• تعجب
• انزجار و تنفر
• ترس
• گیجی
• هیجان
• تمایل
• تحقیر یا اهانت

حالت صورت یک فرد حتی می‌تواند این موضوع را به ما بگوید که وی آیا به آنچه که خودش می‌گوید اعتقاد دارد یا خیر؟ در تحقیقات روان‌شناسی یافته‌های جالب زیادی در مورد زبان بدن وجود دارد.

یک مطالعه نشان داد که قابل اعتمادترین حالت چهره شامل بالا بردن جزئی ابروها و یک لبخند خفیف است. به گفته محققان این علائم هم دوستی و هم اعتماد به نفس را نشان می‌دهد.

محققی به نام پل اکمن به نتایج قابل اتکایی دست یافته که نشان می‌دهد ارتباط بین انواع حالات چهره با احساسات خاص از جمله شادی، عصبانیت، ترس، تعجب و غم، امری جهان‌شمول است. حتی تحقیقات نشان می‌دهد که ما بر اساس چهره و حالات افراد در مورد هوش آنها قضاوت مي‌کنیم.

نتایج یک مطالعه نشان داد، احتمال اینکه افرادی که صورت‌های باریک‌تر و بینی‌های برجسته‌تری دارند به چشم بقیه به‌عنوان افراد باهوش‌ شناخته شوند بیشتر است. همچنین در این مطالعه افرادی با حالت چهره خندان و شاد نسبت به افرادی که حالت چهره عصبانی داشتند، توسط دیگران، باهوش‌تر انگاشته شدند.

پیشنهاد مطالعه

برای یادگیری تکنیک‌های تقویت اعتماد به نفس حتما مقاله زیر را بخوانید:

اعتماد به نفس چیست؟

نقش چشم‌ها در زبان بدن

چشم‌ها را می‌توان به‌عنوان پنجره‌های روح دانست. چشم‌ها می‌توانند بسیاری از احساسات، افکار و حالات درونی ما را نشان دهند. وقتی در حال گفتگو با شخص دیگری هستیم توجه به حرکت چشم‌های او بخش مهمی از فرآیند ارتباط را شامل می‌شود.

با توجه کردن به این موضوع متوجه خواهیم شد که آیا شخص رو به رو تماس چشمی مستقیم برقرار می‌کند یا خیر؟ چقدر پلک می‌زند یا آیا مردمک چشمش گشاد شده است یا خیر؟ با توجه و دقیق شدن، می‌توانیم زبان بدن افراد را بخوانیم. در مورد چشم‌ها باید به موارد زیر توجه کنیم:

نحوه‌ی نگاه کردن

وقتی فردی در حین گفتگو مستقیماً به چشم‌های ما نگاه می‌کند، نشان دهنده علاقه و توجه اوست. اما تماس چشمی طولانی مدت می‌تواند برای طرف مقابل احساس خطر ایجاد کند. از سوی دیگر، قطع ارتباط چشمی و نگاه مکرر به اطراف ممکن است نشان دهنده این باشد که فرد حواسش پرت است، ناراحت است یا سعی می‌کند احساسات واقعی خود را پنهان کند.

پلک زدن

پلک زدن یک امر طبیعی است، اما باید به این نکته نیز توجه کنید که فرد زیاد پلک می‌زند یا کم؟ مردم اغلب زمانی که احساس اضطراب یا ناراحتی می‌کنند سریع‌تر پلک می‌زنند. پلک زدن مکرر ممکن است نشان دهنده این باشد که یک فرد عمداً سعی در کنترل حرکات چشم خود دارد.

اندازه مردمک چشم

اندازه مردمک چشم می‌تواند یک سیگنال ارتباطی غیرکلامی بسیار ظریف باشد. گاهی اوقات احساسات می‌توانند تغییرات کوچکی در اندازه مردمک ایجاد کنند. به‌عنوان مثال، مردمک‌های بسیار گشاد شده می‌تواند نشان دهنده علاقه یا حتی برانگیختگی فرد باشد.

نقش دهان در زبان بدن

لبخند زدن شاید یکی از بزرگترین سیگنال‌های زبان بدن باشد، اما لبخند را نیز می‌توان به روش‌های مختلفی تفسیر کرد. لبخند ممکن است واقعی باشد، یا ممکن است برای بیان شادی کاذب، کنایه یا حتی بدبینی استفاده شود.

هنگام ارزیابی زبان بدن، باید به سیگنال‌های دهان و لب توجه کرد، برای مثال:

لب های جمع شده: سفت کردن لب‌ها ممکن است نشانه بیزاری، عدم تائید یا بی‌اعتمادی باشد.

گاز گرفتن لب: مردم گاهی اوقات در مواقعی که نگران و مضطرب هستند یا استرس دارند، لب‌های خود را گاز می‌گیرند.

پوشاندن دهان: وقتی افراد می‌خواهند یک واکنش عاطفی را پنهان کنند، ممکن است دهان خود را بپوشانند تا از نشان دادن لبخند یا پوزخند جلوگیری کنند.

بالا یا پایین شدن دهان: تغییرات جزئی در دهان نیز می‌تواند نشانه‌های ظریفی از احساسات فرد باشد. هنگامی که دهان کمی به سمت بالا چرخانده می‌شود، ممکن است به این معنی باشد که فرد احساس شادی یا خو‌ش‌بینی دارد.

از طرف دیگر، دهانی که کمی به سمت پایین کشیده شده است می‌تواند نشان دهنده غم و اندوه، عدم تائید یا حتی نوعی شکلک درآوردن (ناخودآگاه) باشد.

حرکات بیانگر یا اشارات و حرکات هنگام سخن گفتن

اشارات و حرکات هنگام سخن گفتن، که ما در این مطلب از عبارت «حرکات بیانگر» برای بیان آن استفاده می‌کنیم، می‌توانند برخی از مستقیم‌ترین و واضح‌ترین سیگنال‌های زبان بدن باشند.

مثال‌های زیر تنها چند نمونه از حرکات بیانگر رایج و معانی احتمالی آنها هستند:

مشتِ گره کرده: می‌تواند نشان‌دهنده خشم در برخی موقعیت‌ها یا همبستگی در موقعیتی دیگر باشد.

شست رو به بالا و پایین: اغلب به عنوان حرکات تائید و عدم تائید استفاده می‌شود.

تکان دادن دست: یک حرکت معمولی است که برای سلام کردن به افراد به کار برده می‌شود.

علامت V: با بلند کردن انگشت اشاره و وسط و جدا کردن آنها یک شکل V ایجاد می‌شود که این علامت در برخی کشورها به معنای صلح یا پیروزی است. اما در انگلستان و استرالیا، این نماد زمانی که پشت دست به سمت بیرون باشد، معنایی توهین آمیز به خود می‌گیرد.

نقش بازوها و پاها در زبان بدن

بازوها و پاها نیز گاهی اوقات در انتقال اطلاعات غیرکلامی نقش دارند. جمع کردن دست‌ها و روی هم گذاشتن آنها می‌تواند نشان دهنده حالت تدافعی باشد. نزدیک کردن و چسباندن پاها به هم و دور کردن آنها از فرد دیگری که کنارمان نشسته است ممکن است نشان دهنده بیزاری یا ناراحتی از آن فرد باشد.

سیگنال‌های ظریف دیگر، مانند باز کردن بازوها ممکن است تلاشی برای بزرگ‌تر یا قدرتمند‌تر به نظر رسیدن باشد، در حالی که نزدیک نگه داشتن بازوها به بدن ممکن است تلاشی برای فروتنی، کوچک‌تر نشان دادن خود و دور شدن از مرکز توجه باشد.

برای ارزیابی زبان بدن باید به برخی از علائم زیر که حالات دست‌ها و پاها بیان می‌کنند توجه کنیم:

• بازوهای ضربدری ممکن است نشان‌دهنده این باشد که فرد احساس دفاع و محافظت از خود را دارد.
• ایستادن در حالی که دست‌ها روی کمر قرار گرفته‌اند می‌تواند نشانه‌ای از آمادگی و کنترل فرد یا احتمالاً نشانه‌ای از پرخاشگری باشد.
• قلاب کردن دست‌ها از پشت ممکن است نشان دهنده این باشد که فرد احساس بی‌حوصلگی، اضطراب یا حتی عصبانیت می‌کند.
• انجام حرکات کوچک با دست‌ها و پاها، مانند ضربه زدن سریع انگشتان روی یک سطح می‌تواند نشانه بی‌حوصلگی، خستگی و نا‌ امیدی فرد باشد.
• پاهای ضربدری می‌تواند نشان‌دهنده این باشد که فرد احساس خفگی می‌کند و به کمی فضای خصوصی نیاز دارد.

وضعیت بدن؛ طرز ايستادن يا قرار گرفتن

طرز ایستادن یا نشستن نیز می‌تواند به‌عنوان بخش مهمی از زبان بدن عمل کند. وضعیت بدن اطلاعات زیادی را در مورد احساسات یک فرد بیان می‌کند و نکاتی را در مورد ویژگی‌های شخصیتی، مانند اعتماد به نفس، پذیرای تجربه جدید بودن یا تسلیم بودن آنها در اختیار ما قرار می‌دهد.

به‌عنوان مثال، صاف نشستن ممکن است نشان دهنده این باشد که فرد متمرکز بوده و به آنچه در حال وقوع است توجه دارد. از سوی دیگر، نشستن با بدن خمیده به جلو، می‌تواند به این معنی باشد که فرد بی‌حوصله یا بی‌تفاوت است.

هنگامی که می خواهیم زبان بدن کسی را بخوانیم، باید سعی کنیم به برخی از سیگنال‌هایی که وضعیت بدن فرد می‌تواند ارسال کند توجه کنیم.

حالت باز: شامل باز نگه داشتن تنه بدن و در معرض دید قرار گرفتن است. این نوع وضعیت نشان دهنده دوستی، گشاده رویی و تمایل است.

حالت بسته: شامل پنهان کردن تنه بدن، اغلب با خم شدن به جلو و روی هم نگه داشتن دست‌ها و پاها است. این نوع حالت بدن می‌تواند نشانگر خصومت، غیردوستانه بودن و اضطراب باشد.

نقش میزان فضای شخصی در زبان بدن

احتمالاً برای‌مان پیش آمده که وقتی کسی بیش از حد نزدیک ما می‌ایستد احساس ناراحتی می‌کنیم. اصطلاح پروکسمیک (proxemics) که توسط انسان شناس ادوارد تی هال ابداع شد، به فاصله بین افراد هنگام تعامل اشاره دارد. همانطور که حرکات بدن و حالات چهره می‌توانند اطلاعات غیرکلامی زیادی را به هم منتقل کنند، فضای فیزیکی بین افراد نیز چنین است.

حال چهار سطح از فاصله اجتماعی را که در موقعیت‌های مختلف رخ می‌دهد به صورت زیر توصیف کرد:

1. فاصله صمیمی: 15 تا 45 سانتی‌متری

این سطح از فاصله فیزیکی اغلب نشان دهنده رابطه نزدیک‌تر یا راحتی بیشتر بین افراد است. معمولاً در هنگام تماس صمیمی مانند در آغوش گرفتن، زمزمه کردن یا لمس کردن رخ می‌دهد.

2. فاصله شخصی: حدود 45 تا 120 سانتی‌متری

فاصله فیزیکی در این سطح معمولا بین افرادی که اعضای خانواده یا دوستان نزدیک هستند اتفاق می‌افتد. هرچه افراد بتوانند در هنگام تعامل نزدیک‌تر به هم بایستند و در این فاصله احساس راحتی کنند، می‌تواند نشان دهنده سطح صمیمیت در رابطه آنها باشد.

3. فاصله اجتماعی: حدود 1.2 تا 3.6 متر

این سطح از فاصله فیزیکی اغلب در تعامل با افرادی که آشنا هستند استفاده می‌شود با کسی که نسبتاً خوب می‌شناسیم. مثلا در ارتباط با همکارمان که هفته‌ای چند بار او را می‌بینیم، ممکن است در فاصله نزدیک‌تر احساس راحتی کنیم. اما در مواردی که فرد مقابل را به‌خوبی نمی‌شناسیم، مانند پستچی که فقط یک بار در ماه ممکن است او را ببینیم این فاصله به بیشترین مقدار خود می‌رسد.

4. فاصله عمومی: حدود 3.6 تا 7.6 متر

فاصله فیزیکی در این سطح اغلب در موقعیت‌هایی مانند سخنرانی عمومی استفاده می‌شود. صحبت کردن در مقابل یک کلاس پر از دانش‌آموز یا ارائه سخنرانی در محل کار نمونه‌های خوبی از چنین موقعیت‌هایی است. همچنین توجه به این نکته مهم است که سطح فاصله شخصی که افراد برای احساس راحتی نیاز دارند می‌تواند از فرهنگی به فرهنگی دیگر متفاوت باشد.

به‌عنوان مثال مردم کشورهای آمریکای لاتین تمایل دارند هنگام تعامل با یکدیگر احساس راحتی بیشتری داشته باشند، در حالی که افراد در آمریکای شمالی به فاصله شخصی بیشتری برای راحتی نیاز دارند.

پیشنهاد مطالعه

برای یادگیری بیشتر در مورد موانع همدلی مقاله زیر را بخوانید:

مهارت همدلی چیست؟

توصیه‌هایی برای بهبود مهارت زبان بدن

تمرین‌ها و توصیه‌های زیادی برای بهبود مهارت زبان بدن وجود دارد. زبان بدن نقش مهمی در ارتباطات، اعتماد به نفس، پیشرفت شغلی و سلامت روان دارد. بنابراین بهبود این مهارت می‌تواند کمک زیادی به ما بکند. در ادامه به ارائه نکاتی برای بهبود مهارت زبان بدن خواهیم پرداخت:

1. وضعیت بدنی خوب را تمرین کنیم: صاف بایستیم یا بنشینیم و شانه‌های خود را به عقب و سر خود را بالا نگه داریم.

2. ارتباط چشمی برقرار کنیم: وقتی با افراد دیگر صحبت می‌کنیم به چشمان آنها نگاه کنیم، این نشان‌دهنده توجه و علاقه است.

3. از حرکات بدن استفاده کنیم: از دست‌ها و بدن خود برای تأکید در هنگام حرف زدن استفاده کنیم.

4. فضای شخصی را فراموش نکنیم: حفظ فواصل مناسب در طول تعامل می‌تواند بر پیام منتقل شده تأثیر بگذارد.

5. لبخند بزنیم: یک لبخند واقعی می‌تواند ما را با اعتماد به نفس و خونگرم جلوه دهد.

6. به دیگران توجه کنیم: مشاهده و دقت کنیم که مردم چگونه از زبان بدن در موقعیت‌های مختلف استفاده می‌کنند، این به ما کمک می‌کند تا بفهمیم چگونه بهتر از زبان بدن خود استفاده کنیم.

7. آرامش خود را حفظ کنیم: تنش در بدن ما می‌تواند ناراحتی یا عصبی بودن را منتقل کند، بنابراین نفس عمیق بکشیم و عضلات خود را شل کنیم.

8. اطمینان و اعتماد به نفس را نشان دهیم: اعتماد به نفس را می‌توان از طریق یک وضعیت بدنی قوی، حرکات آرام و حفظ تماس چشمی نشان داد.

9. اصالت داشته باشیم: از استفاده از زبان بدنِ بیش از حد تهاجمی یا منفعلانه که با احساسات واقعی ما همخوانی ندارد خودداری کنیم.

10. تمرین کنیم: در مقابل آینه یا با یک دوست تمرین کنیم تا مهارت‌های زبان بدن خود را اصلاح کنیم و بهبود ببخشیم.

مروری بر آنچه گفته شد

ما در این مقاله گفتیم که زبان بدن به سیگنال‌های غیرکلامی اشاره دارد که برای برقراری ارتباط از آنها استفاده می‌کنیم. این سیگنال‌ها را می‌توان از حالت چهره، حرکات بدن و نحوه‌ی ایستادن و موارد دیگر ارسال کرد. زبان بدن هم به‌صورت ناخودآگاه و هم خودآگاهانه مورد استفاده قرار می‌گیرد.

در این مطلب از اهمیت زبان بدن گفته شد و همچنین گفتیم که زبان بدن از فرهنگی به فرهنگ دیگر ممکن است متفاوت باشد. عناصر زبان بدن را به‌صورت جزء به جزء توضیح دادیم و در انتها نیز توصیه‌هایی برای بهبود مهارت زبان بدن ارائه کردیم.
منبع اولمنبع دوممنبع سوممنبع چهارممنبع پنجم